توقفی در کار نیست

7 مهر 93، نگران روزهای الانم بودم.

دخترم یکسال و نیمه شد. پسرم مدرسه رو شروع کرد. من ترم سه دانشگاه شدم. داروهامو قطع کردم و ورزش می کنم. خونه ی بزرگتری گرفتیم.

از لحاظ ظاهری و فیزیکی همه چیز خوب به نظر می رسه. اما هیچ وقت یه ریال هم پول ندارم، بچه هامو کم می بینه، بهشون نمی رسم. باهاشون بازی نمی کنم.

ولی خدا رو شکر همین یه قرون دوزار رو خرج مریضی و دوا درمون نمی کنم.

و این یعنی زندگی خوب